Organische halfgeleiders (bijvoorbeeld OLED's, die geschikt zijn voor schermen in smartphones en tablet-pc's) worden meestal gebruikt in extreem dunne films. De typische dikte van het hele apparaat ligt tussen de 150 en 250 nanometer (nm). Wat, naast tal van andere voordelen, goedkope massaproductie met zich meebrengt.

Organische materialen, waarop oled's zijn gebaseerd, kunnen bijvoorbeeld bij lage temperaturen worden verwerkt. Ze zijn mechanisch flexibel en kunnen worden toegepast op flexibele, temperatuurgevoelige substraten zoals plastic folies. Dit is een belangrijk voordeel dat bijvoorbeeld interessant is voor de productie van flexibele displays.

Een groot nadeel van dergelijke organische halfgeleiders is echter de aanzienlijk kortere levensduur, omdat de meeste organische halfgeleiders gevoelig zijn voor vocht en zuurstof. Daarom zijn de meeste van hen nog geen ideale ITO-vervanger.

Er is al veel onderzoek op het gebied van hybriden of composietmaterialen, waarvan het gemeenschappelijke doel is om materialen met eigenschappen zoals hoge geleidbaarheid en hoge optische transparantie tegelijkertijd te produceren en tegen lage kosten te kunnen verwerken. Een goedkoper alternatief voor ITO is immers cruciaal in de concurrentie tussen verschillende geleidende materialen.

Momenteel is de stabiliteit van deze organische materialen echter nog lager dan die van de ITO. Gezien het grote aantal nieuwe geleidende elektroden en onderzoek is er echter weinig twijfel dat er in de nabije toekomst een geschikt alternatief voor ITO zal worden gevonden dat voldoet aan alle wensen en eisen voor transparante elektroden. We zijn benieuwd wat er op termijn nog meer gaat gebeuren in deze sector.